Ashtu siç ndaloi amoralitetin dhe atë që shpie në kurvëri, lslami ndaloi edhe perversionin seksual që njihet me emrin “homoseksualizëm”. Ky akt perveç se kundërshton rendin natyror, korrupton seksualitetin e njeriut dhe konsiderohet krim kundër të drejtave të femrave.
Përhapja e kësaj dukurie të fëlliqtë në shoqëri, shkatërron jetën e tyre, i shndërron në robër kështu që ata plotësisht harrojnë moralin, traditën dhe shijen. Mjafton të cekim atë që e potencon Kur’ani rreth popullit të Lutit, të cilët e praktikonin këtë ves të fëlliqtë dhe i braktisnin gratë e tyre me qëllim që ta praktikonin aktin e tillë jo të rëndomtë, të gabuar dhe të ndaluar. Për këtë shkak, pejgamberi i tyre Luti u ka thënë:”
“(Të Mjerët ju) A shkoni pas meshkuive të kësaj bote! E gratë tuaja i lini anash, të cilat Zoti juai i krijoi për ju! Por ju jeni një popull që kalon çdo kufi!”. (Esh-Shura, 165-166)
Prej qëndrimeve më të çuditshme të këtij populli që kundërshtonte instinktin, që kishte humbur rrugën e drejtë, që kishte moral të ulët dhe shije të prishur, është qëndrimi ndaj musafirëve të Lutit, të cilët ishin engjëj të dërguar nga Zoti në formë të njerëzve me qëllim për t’i dënuar, për t’i sprovuar dhe për ta argumentuar qëndrimin e tyre. Në Kur’an thuhet kështu:
“E kur të dërguarit tanë i erdhën Lûtit, ai u keqësua për ta dhe u ngushtua rëndë me ardhien e tyre e tha: “Kjo është ditë e vështirë!” Dhe populli i tij, që më parë bënte punë të turpshme, erdhi me nguti te ai (te Lûti) e ai tha: “O populli im, qe këto bijat e mia (gratë e atij vendi), janë më të pastra për ju, kini frikë pra All-Ilahun e mos më turpëroni me musafirët e mi, a nuk ka ndër ju ndonjë njeri i mençur (e tu ndalojë nga e keqja)?” Ata thanë: “Po ti e ke të ditur se ne nuk kemi kurrfarë lakmie në bijat tua, ti e di me siguri se çka dëshirojmë ne!” Ai tha: “Ah, sikur të kisha fuqi kundër jush (t’ju zbrapsë), ose të kisha mbështetje në ndonjë përkrahje (të fisit), të fortë (do t’i mbroja musafirët e mi)!”.(Engjjëjt) thanë : ” O Lut, ne jemi të dërguarit e Zotit tënd, ata (populli yt) nuk kanë për t’u afruar te ti, e ti nga fundi i natës udhëto me familjen tënde dhe askush prej jush të mos vështrojë mbrapa (familja do të shpëtojë), pos gruas sate. Ajo do të jetë e goditur me çka do të goditën edhe ata. Afati i tyre është mëngjezi, a nuk është mëngjezi afër ? “. (Hud, 77-81)
Mendimet e dijetarëve rreth dënimit të atij që praktikon një ves të tillë të fëlliqtë janë të ndryshme. A duhet të dënohet si pusht apo të vritet aplikuesi dhe i aplikuari? Si të vriten, me shpatë, me zjarr apo me hedhë nga majat e fortesave ?
Kjo vrazhdësi e tyre ka për qëllim pastrimin e shoqërisë islame nga këto mikrobe të dëmshme që shkatërrojnë individin dhe shoqërinë.
Dr.Jusuf el Karadavi – Shqip