O lakmitar

Nё ditёn qё i hape syt,e botёn shikove
duart tua tё vogla i shtrёngove,
me tё qara tё pakuptimta ja fillove
e gjithçka pёr rethё vetes ti lakmove.
Dikur nё pamundёsi gjithçka pёr tё pasur
qaje nё vetvete i nevrikosur
tani qё ti u rite,e u bёre burr
lakmia jote nuk ёshtё si dikur.
Sot lakmia jote pafundёsisht ёshtё shtuar
asgjё pёreth teje s’tё duket e mjaftuar,
edhe pse Zoti mirёsi pas mirёsie ёshtё duke tё dhuruar
pёrsёri pasurin e vёllaut lakmon me e pёrvetsuar.
O lakmitar ti herёt nё mёngjes zgjohesh
por pёrsёri,pas njё dite tё lodhshme fytyra s’tё buzёqesh,
aq i pangopur qё je nga mirёsit qё tё sjell vetё dita
imagjinon lloj-lloj intrigash si tё pёrfitosh edhe nga nata.
Nga intrigat tua tё bёrra natёn
shumё nga tё afёrmit tu lёndohen ditёn,
por ti aq i pashpirt qё je,nuk lёndohesh nga vuajtjet e tyre
vetёm tё realizosh qёllimin tёnd kundrejt çdo intrige e dyftyrёsie.
Kur dikush tё kёrkon njёqind denar pёr bamirёsi
i thua mё falё vёlla,Vallahi s’kam mundёsi,
por nёse njё kёngёtar pёr ty njё kёng kёndon
me vetё dёshirё i jep gjithçka qё posedon.
Me tё vёrtet ti je lakmitar i dunjas e mohues i ahiretit
zbukurues i gёnjeshtrёs e shkatrues i realitetit,
tё jesh i kёnaqur me atё qё ke, ёshtё pasuri qё nuk shteron
e jo tё lakmosh tё huajёn se kёshtu vetёm veten me mёkate e ngarkon.
Shkruar nga : Xhemshit Jusufi